Tijdens mijn laatste minishoot-dag kwam er een geboorteklant die vertelde dat de vrouw van zijn beste vriend een tweeling verwachtte. En niet zomaar een tweeling, ze had twee baarmoeders en in elke baarmoeder zat een kind! ‘Wow!’ zei ik. ‘Kun je ons in contact brengen?’ En zo begon een prachtige samenwerking.
Toen we in contact kwamen was Harriet al 32 weken zwanger en 1 van de 2 baarmoeder monden had al 2 centimeter ontsluiting. Het was dus afwachten of ze de dag van de geplande keizersnede met 37 weken zou gaan halen. Toen Harriet 35 weken was appte ze me: ze had de hele middag al weeen om de 10 minuten en ze zouden zo even richting het ziekenhuis gaan. Ik moest me erop voorbereiden dat ze de tweeling deze avond nog zouden gaan halen. Ik zette mijn spullen klaar en fine nog even op bed liggen. 23.22 Ging mijn telefoon: ‘Ze gaan ze nu halen!’ Ik sprong in de auto en na heel wat omrijden wegens wegafsluitingen en de weg zoeken in een verlaten ziekenhuis kwam ik al stomend aan op ok. Ik was nog op tijd!
Harriet kreeg 2 ruggenprikken en toen kon de operatie beginnen. Normaal wordt er een kleine horizontale snede onderaan de buik gemaakt, maar vanwege de complexiteit en de ligging van de tweeling in twee baarmoeders werd de snede verticaal gemaakt, van schaambeen tot onder haar navel.
Om 1.08 kwam het eerste kindje ter wereld. Hij huilde gelijk. Terwijl de focus nog op baby 1 was zagen we ineens het koppetje van baby 2 al tevoorschijn komen. Nog geen minuut later werd ook baby 2 geboren. Ook die huilde direct. Wat een prachtig gezicht, die twee kleintjes nog verbonden met mama via de navelstreng. Papa mocht de navelstrengen doorknippen en toen werden ze even meegenomen naar de opvangtafels om nagekeken en afgedroogd te worden.
Ingepakt als baby-burrito’s mochten ze even bij mama. Wat een fijn moment. Daarna werden ze gescheiden, elk naar een andere afdeling omdat er geen plek was voor 2 kindjes op 1 afdeling. Ik ging met 1 baby mee en papa met de ander. Ze deden het allebei fantastisch. Twee uur later kwam mama terug op de kamer. Het was inmiddels al 3 uur geweest dus ik besloot naar huis te gaan en de volgende dag terug te komen voor meer foto’s.
Wat een bijzondere ervaring! En wat een sterke stoere mama
Denk jij na over een geboortefotograaf bij jouw bevalling?